Merhaba yetişkinler. Ben Ada.

Merhaba yetişkinler.

Ben Ada.  4 yaşındayım. 

Çok mutlu bir çocuğum ben.

Babam ve Annem beni çok seviyorlar ve her istediğimi yapıyorlar.(Hemen hemen her şey) Hmm tamam her şey değil ama çoğunlukla.

En çok oyun oynamayı seviyorum. Ama dünya çok garip bir yer büyükler her gün eğitimin ne kadar önemli olduğundan bahsediyorlar.

Eğitim ve Gelişim. Hem de normal gelişim yetmiyor onlara. Erken gelişim olmalı

Hey, yetişkinler; neden ben erken gelişmek zorundayım?

Annem 'bugünkü şartlar böyle' derdi.

Neyse, madem öyle o zaman eğitimi güzel bir şekilde bize verebilirsiniz değil mi? Mesela; Oyun oynarken, eğlenirken, şarkı söylerken, kah kaha atarken..

İşte babam ve annem beni tam da bu şekilde yetişmeye çalışıyorlar sanırım. Hataları da var tabi, ama ben onların tek çocuğuyum belkide ondan olabilir. Güzel ve eğlenceli eğitim zor bir iş aslında. Onlara yardım etmek için burada yazılar yazmaya karar verdim. 

Bir çocuğun bu konudaki fikrini duymakta fayda var bence. Hemde bir çocuk nasıl mutlu olur bunu yetişkinlere hatırlatmaya istedim. Umarım bunu başarabilirim.